ΗΘΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, 2019

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η Αριστερά είχε ανέκαθεν το ηθικό πρωτείο. Είναι τα ιερά της βιβλία αυτά που διακηρύσσουν τον κομμουνισμό, δηλαδή την επί γης δικαιοσύνη. Η Δεξιά, όπως ξέρουμε, επιτρέπει την επί γης αδικία, μεταθέτοντας μετά θάνατον την απονομή δικαίου! Η ρητορική της Αριστεράς είναι προσαρμοσμένη στα ιερά της βιβλία.  Εδώ και τώρα, και όχι μετά, ο έχων δύο ιμάτια καλείται να δώσει το ένα ιμάτιο σ’ αυτόν που δεν έχει κανένα.

Τι γίνεται, όμως, αν ένας υπουργός της Αριστεράς , έχων δύο ιμάτια, αρνείται να δώσει το ένα στον υποψήφιο ευρωβουλευτή (αντιπάλου έστω κόμματος), που όχι μόνον στερείται ιματίου, αλλά στερείται και αυτού του σώματος που θα μπορούσε να φορέσει το περίσσιο ιμάτιο του υπουργού; Εδώ, το πρωτείο μετατρέπεται αμέσως σε έσχατη ύβρη, επειδή ακριβώς ο υπουργός αυτός τυχαίνει συγχρόνως να ομνύει στα ιερά βιβλία περί διαμοιρασμού των ιματίων εδώ και τώρα.

Αψύ χαρακτήρισε χθες τον εκ Σφακίων υπουργό ο πρωθυπουργός. Δεν είναι αψύς, όμως. Βάρβαρος είναι. Τυφλωμένος από το πάθος της ηθικής ανωτερότητας, ανήρτησε στο διαδίκτυο την «προνομιακή» απόφαση διορισμού ενός καθηλωμένου ανθρώπου, ενός ανθρώπου με εξαιρετικά ειδικές ανάγκες, ενός ανθρώπου που είναι ήρωας της ζωής, ζωντανό παράδειγμα για όλους μας.

Ασκείται συστηματικά ο υφυπουργός Υγείας σε ένα λόγο οργής εν ονόματι κάποιου προσωπικού του λογαριασμού, ως εάν η πολιτική να είναι υπόθεση ενός ανδρός. Γνωρίζουμε, όμως καλά, ότι όσοι θέλησαν να μετατρέψουν την πολιτική σε υπόθεση ενός ανδρός μετατράπηκαν οι ίδιοι γρήγορα σε κυνικούς υβριστές και, βοηθούσης της συγκυρίας, σε «σωτήρες» και τυράννους.

CorfuPress 23/4/2019